Lichaamsgerichte psychotherapie gaat over het letterlijk “aan den lijve” ondervinden van wat er in ons leeft – hoe dat voelt, waar dat zich uitdrukt in ons lijf. En welk effect gedrag op ons heeft – zowel bekend gedrag als nieuw gedrag, zowel van onszelf als van onze omgeving. 

In de lichaamsgerichte benadering wordt het lijf gezien als een schatrijke bron aan informatie, en een ingangsroute voor het ontwikkelen van nieuwe manieren. Via ons lijf leren we onszelf kennen – waar we vandaan komen, wat we hebben meegemaakt, en hoe we daarmee om zijn gegaan. En via ons lijf leren we onze mogelijkheden uitbreiden – om naast dat wat we kennen ook andere manieren van handelen aan ons repertoire toe te voegen. 

Dit betekent niet dat het hoofd – het denken  – geen plaats heeft: cognitief begrip heeft eveneens een belangrijke functie. Het betekent vooral dat leren en ontwikkelen óók via een andere route gebeurt: niet enkel top down (van hoofd naar lijf), maar ook bottom up (van lijf naar hoofd). Elk systeem leert op zijn eigen manier, in zijn eigen tempo.  En beide hebben waarde. Het is een samenwerking,